Prolog

Myślałam, że życie inaczej się potoczy . 

Myślałam, że będziemy ze sobą już do końca .

Myślałam, że to ten jedyny .

Chciałam z nim wyjechać do każdego klubu , w którym by grał.

Chciałam za niego wyjść za mąż.

Chciałam z nim założyć wspólny dom , mieć gromadkę dzieci ,cieszyć się  każda chwilą spędzoną z nim.

Jaka ja głupia byłam , widać było po nim , że mnie nie kocha . Nie było czuć tej miłości od niego ,ale przecież tak zaślepiona osoba jak ja , nie mogła tego  zauważyć. A teraz siedzę w pociągu ,w pustym przedziale , z paczką chusteczek i płacze . Płacze bo straciłam jedną z najważniejszych osób w moim życiu . Z jednej strony czuje smutek , żal , ból w sercu , a z drugiej złość , nienawiść . Do tej pory w głowie mam te jego słowa " Byłaś dla mnie nikim. Chciałem cię tylko przelecieć. Nie kochałem cię i nigdy nie pokocham. " Te cholerne słowa wypalają mi dziurę w sercu . Musiałam wyjechać zostawiając mamę i moją malutką siostrzyczkę . Przeze mnie cierpi , wiem jak bardzo mnie kocha i nie lubi się rozstawać . Musiałam to zrobić . Wiedziałam ,że on będzie jeszcze jeden sezon w klubie bo ma kontrakt. Nie chcę go widzieć, znać , patrzeć na nie go .  Jadę do cioci ,która jest dla mnie jak druga matka .Jadę ułożyć sobie życie . Nowe życie , które zacznę na Śląsku . Na Śląsku w miastach położonych blisko Katowic ...

*********

No to mamy Prolog . Mam nadzieje, że będzie się podobał . Za wszystkie błędy przepraszam. Powiedzcie to poprawie. Mile widziana krytyka. :)

Jak ktoś przeczytał proszę o zostawienie komentarza i napisanie czy na tą chwile się wam podoba .  Pozdrawiam Dooma :).